gniew - dokończenie

NIE CISKAJ GROMÓW!
O dramatycznych konsekwencjach gniewu czytamy już na pierwszych kartach Ewangelii. Doprowadza on do potwornej rzezi niewinnych dzieci: "Herod widząc, że go mędrcy zawiedli, wpadł w straszny gniew. Posłał oprawców do Betlejem i całej okolicy i kazał pozabijać wszystkich chłopców w wieku do lat dwóch, stosownie do czasu, o którym się dowiedział od Mędrców". (Mt 2,16)

To samo uczucie nie było obce jednak nawet samym apostołom. Gdy dopełnił się czas Jego wzięcia z tego świata, Jezus postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i przyszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzali do Jerozolimy. Widząc to, uczniowie Jakub i Jan rzekli: Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich?". (Łk 9,53-55)

Biblia mówi wyraźnie: "Jezus odwróciwszy się, zabronił im". Rozmawiając z uczniami, musiał się do nich odwrócić, bo wyrzucając z siebie słowa pełne agresji, nie patrzyli Bogu w twarz. Byli odwróceni plecami, zaślepieni gniewem.
Zagubiony Piotr widząc zdradę w Ogrodzie Oliwnym, reaguje bardzo impulsywnie: "Uderzył sługę najwyższego kapłana i odciął mu prawe ucho. Lecz Jezus odpowiedział: Przestańcie, dosyć! I dotknąwszy ucha, uzdrowił go". (Łk 22,50-51)

"Gniewajcie się, a nie grzeszcie: niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce! - przypomina Efezjanom św. Paweł (Ef 4,26).
- Niech zniknie spośród was wszelka gorycz,uniesienie,gniew,wrzaskliwość,znieważenie - wraz z wszelką złością".

A św. Jakub podsumowuje: "Każdy człowiek winien być chętny do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniewu. Gniew bowiem męża nie wykonuje sprawiedliwości Bożej". Jk 1,20

Korzystałem z Gościa Niedzielnego


*Aramejskie słowo "raka" -„ pusta głowo" to zniewaga podobna do nazwania kogoś gniewnie „głupcze".

cz. 2 z 2


(uff, jeszcze tylko jeden :)