Pamięć...

...na "tarasach"...

I jeszcze trochę historii:

Rejon V jest najrozleglejszym na całym cmentarzu, obejmuje on jego cały południowo-wschodni obszar. W jego skład wchodzi malownicza polana otoczona amfiteatralnie ośmioma szerokimi tarasami. Nad najwyżej położonym tarasem, na zboczach wzgórz, dopiero na początku lat osiemdziesiątych przystosowano teren pod pochówki. Wzgórza opadają tu dosyć łagodnie, są jednak miejsca gdzie spad terenu jest znaczny na tyle, iż tylko gdzieniegdzie dało uformować półki, na których dokonano pochówku. Od strony lasu w ten rejon prowadzą trzy furtki i jedna brama. Jedna z nich prowadzi odwiedzających do ścieżki biegnącej powyżej kortów tenisowych do ulic: Podleśnej i Zabytkowej.
Rejon VI, po zachodniej stronie alei głównej wokół centralnego placu cmentarza, przy którym wznosi się krzyż. Ciąg zieleni izolacyjnej wzdłuż rejonu został przerwany. W tym miejscu została pochowana zasłużona członkini Solidarności Alina Pienkowska-Borusewicz.
Rejon VII znajduje się powyżej rejonu IV, otoczony jest od północy rejonem X, a od południa VIII. Obszar Rejonu VII, na którym się znajduje jest w zasadzie rozległym wzgórzem o płaskim szczycie. W rejonie VII, pochowano 21 kwietnia 2010 Annę Walentynowicz. Zmarła tragicznie legendarna działaczka Solidarności po uroczystym pogrzebie spoczęła w grobie męża. Kazimierz Walentynowicz zmarł w 1971 roku, wtedy to jego żona, własnoręcznie wykonała na jego grób metalowy krzyż, stylizowany na krzyż brzozowy.
Rejon VIII, położony jest powyżej rejonu VI. Jego obszar obejmuje obszerny stok wzgórza opadającego ku dolinie, jego grzbiet i część przeciwległego zbocza zbiegającego ku ulicy Srebrniki.
Rejon IX jest drugim po V, co do wielkości rejonem cmentarza.Ma bardzo nieregularny kształt. Centralne miejsce zajmują tarasy w układzie amfiteatralnym, od alei głównej prowadzi do nich obszerna alejka, wokół której roztacza się część wojskowa cmentarza.
Tu spoczywa działacz polonijny zmarły w 1935 roku Józef Czyżewski wraz ze swą żoną Marią. Czyżewscy pochowani byli pierwotnie na Cmentarzu świętego Mikołaja przy Politechnice Gdańskiej, na którym w okresie Wolnego Miasta pogrzebano wielu Polaków. Po ostatniej wojnie światowej, gdy cmentarz ten zamknięto i z czasem zlikwidowano, szczątki Czyżewskich, a także części innych tam pochowanych osób przeniesiono na Srebrzysko.
Rejon ma też obszerny fragment, gdzie pochowani zostali przedstawiciele inteligencji: naukowcy, prawnicy, lekarze. Miejsce to, od początku lat 50 nazywano kwaterą profesorów. Tu spoczywa zasłużony dla gdańskiej Akademii Lekarskiej (od 1950 roku Medycznej) Zdzisław Kieturakis a także jej założyciele: Stefan Michalak i Jerzy Śmigielski.
Także w tym rejonie, w okolicy ścieżki prowadzącej w rejon XIII, wyznaczony został plac do grzebania dzieci. Obecnie dokonuje się tu także pochówków dorosłych, których zwłoki poddano kremacji. Blisko kwatery dziecięcej pochowani są rodzice Jolanty Kwaśniewskiej.