Czekam grzecznie na śniadanko, kurczę, to już pora na drugie.

Błotniaki łąkowe, ku mojej radości, wyprowadziły piękny lęg. Dwie młode samiczki zajęły strategiczne miejsca wśród traw i czekały na efekty polowania rodziców. Na polnej drodze czekaliśmy i my, obserwując scenę, niestety, ze sporej odległości. Nakarmić dwie głodne paszcze to nie żarty. Trzeba się nieźle nauwijać i chociaż staliśmy tam około godziny (ze słońcem coraz bardziej zbliżającym się ku południowi), sylwetki dorosłych ptaków tylko raz mignęły na niebie.
Błotniaki łąkowe co roku zakładają gniazdo mniej więcej w tym samym miejscu i od kilku już lat obserwujemy jedną parę. Jedna para na kilkunastu kilometrowej przestrzeni to niewiele, ale i to dobre. Jeszcze tylko niech te dwie młode panienki nauczą się dbać o siebie, niech unikają niebezpieczeństw w swych corocznych wędrówkach i niech tutaj wracają. Czy to zbyt wiele?