TESNOTA I MILOSC....ZAZDROSZCZE MEWIE:):):)

Morze

Aleksander Baumgarten

Gdy się rozpętasz zawieruchą fal
i wytniesz brzegom wściekłą sarabandę
jakże daleko za nami ów żal
przy wtórze gitar na "Canale Grande".

Jak straszno z tobą mówi tak: "na ty"
i słuchać tego co nam szepcesz w uszy
bo wnet spod warg nam wybłyskują kły
i w świat Wikingów korab z nami rusza.

Ujrzysz jak wepną swe czółna na piach
duchy pątników z rugiowej gontyny
lub nagle przemknie w przedwieczornych mgłach
"królewskich kaprów" sroga brygantyna.

Fale się dzwonne przesypują w mrok
zda się - baśń gędzą o morzu rybałty
lecz nie. To tutaj przy brzegu - o krok -
o wolnej Polsce szumi pieśń: nasz Bałtyk!



Tak bardzo bym chciała mieszkać gdzieś nad morzem, podziwiać je w słońcu, w zachodu wieczorze, patrzeć jak horyzont spleciony jest z niebem, falami ochłodzić tęsknotę - do Ciebie...

O wschodzie podziwiać « nimf » morskich igranie, znać prawo odpływu - przypływu wracanie I wchłaniać to piękno całym mym istnieniem, każdą cząstką siebie - cichym zapatrzeniem.
Zaznaczyć brzeg morski bosymi nogami, czuć w dłoni swej jantar pomiędzy palcami, Dar fali sztormowej rzucony na plażę, drobny okruch szczęścia, dany ludziom w darze.
Miast nocy bezsennej usiąść pod wydmami, zanurzyć swe stopy w piach - Po dniu rozgrzanym, żal serca uciszyć szumu kołysaniem I zasnać spokojnie - nad ranem.


SERDECZNE USCISKI DLA WAS DRODZY MOI
ZOSIA