Pitagoras [*] 25.05.2013 r

Dziś odszedł mój ukochany kocur...najwspanialszy kot jakiego miałam :(

bekwa 2013-05-25

Bardzo współczuję

cola82 2013-05-25

Dziękuję Beatko...

mm63mm 2013-05-25

Biedne maleństwo- współczuję:(

cola82 2013-05-25

dziękuję bardzo...

trinka 2013-05-25

bardzo bardzi ci wspolczuje [*]

cola82 2013-05-25

dziękuję

hellena 2013-05-25

Bardzo współczuję,ale jak to ,dlaczego taki piękny był,co się stało?

megan11 2013-05-25

Był szczęśliwym kotem - dzięki Tobie! I zostawił Ci ogromny album pięknych wspomnień... Zawsze zostanie przyjacielem i członkiem rodziny... Kiedyś spotkasz na swojej drodze kota i zobaczysz w nim odrobinę Pitusia... i być może dasz mu znowu kochający dom...
Wiesz, że jest mi bardzo, bardzo przykro...

wiolink 2013-05-25

nooooo wspolczuje ci bardzo :(

cola82 2013-05-25

dziękuję wszystkim :(

kocurro 2013-05-25

Ostatnio dużo koteczków odchodzi,za dużo:( przytulam

icioo 2013-05-25

Beciu bardzo Ci współczuję, piękny był Pituś ale sama wiesz jak ostatnio posmutniał, schudł i cierpiał, teraz już go nic nie boli, kochałaś go bardzo, wychowałaś od maleństwa, wyleczyłaś chore oczko, na pewno czuł Twoją miłość, teraz już sobie śpi, wiem że to trudne, zwłaszcza pierwsze chwile, ale w sercu i pamięci zostanie na zawsze...

dagola 2013-05-25

bardzo nam wszystkim przykro :( Trzymaj się !

alma65 2013-05-25

Ojej, jaka smutna wiadomość.... Tak mi przykro... Będzie mi bardzo brakowało jego kochanej mordeczki na garze:(

zabuell 2013-05-26

Bardzo mi przykro. Dzieki Takiej Panci bylo mu dobrze na swiecie...

viki10 2013-05-26

o mój Boże... [*] [*] [*]

kromis 2013-05-26

..... badz szczesliwy Pitagorasku za TM

balisto 2013-05-26

jak mi przykro Beatko !!!!, nie wiem co wiecej dodac??, wspolczuje, bo przywiazujemy sie bardzo do naszych futerkowych towarzyszy

torca 2013-05-26

Smutna wiadomość, współczuję

tuhal55 2013-05-26

biedny Pituś....żal kocurka...
serdecznie współczuję...
wiem jak boli kiedy odchodzi ukochany zwierzaczek...

KOTY ŚWIĘTEGO PIOTRA

Święty Piotr kłopot miał nie lada,
kiedy do Nieba wpuszczał koty,
bo musiał uznać, że wypada
zbudować dla tych kotów płoty.

Znał św. Piotr zwyczaje kocie,
(mimo swojego majestatu),
że często siada kot na płocie,
by z góry się przyglądać światu.

W dodatku była też potrzeba
(wsród świętych są to fakty znane)
odnawiać często wrota Nieba,
bo ciągle były podrapane.

Koty drapały – by otworzył,
lecz nie gniewała sprawa go ta:
skoro je takie Pan Bóg stworzył,
nie można za to winić kota.

Jakoś rozwiazać jednak trzeba
kocie problemy w Świętym Gaju.
Bo po co szedłby kot do Nieba,
gdyby się nie czuł tu jak w Raju?

Decyzja przyszła z samej Góry,
(bo takie w Niebie są prawidła)
Kotki, kocięta i kocury,
dostaną w Niebie białe skrzydła.

I tak się stało. Wiemy o tym....