(0)
Cztery wieki historii
1684 - św. męcz. Gabriel urodził się w Zwierkach, 22 marca, jako jedyne dziecko Piotra i Anastazji Gowdel. Sakramentu chrztu, z imieniem archanioła Gabriela, udzielono mu w klasztornej cerkwi Zaśnięcia NMP w Zabłudowie.
1690 - niewinny sześciolatek pada ofiarą mordu. 11 kwietnia męcz. Gabriel zostaje uprowadzony przez dzierżawcę wsi ze Zwierek i potajemnie wywieziony do Białegostoku. Tutaj poddano go wymyślnym torturom, w wyniku których dziecko zmarło na skutek wykrwawienia. [1] Dokładne okoliczności śmierci nie są znane. Winowajca, pragnąc ukryć swoje przestępstwo, wyrzucił ciało chłopca na skraju lasu - miał nadzieję, że nieboszczyka rozszarpią dzikie zwierzęta.
1690 - po 9-ciu dniach od śmierci, 20 kwietnia, zwłoki chłopca odnaleziono na skraju rodzinnej wsi. Mimo upływu czasu na ciele nie zauważono procesów rozkładu. Męczennika pochowano na cmentarzu nieopodal cerkwi w Zwierkach. Akt kanonizacji na dzień 20 kwietnia (3 maja według nowego stylu) ustanawiał święto ku czci młodzieńca Gabriela - adoracji poddano datę odnalezienia relikwii.
1720 - po 30 latach od śmierci Gabriela, w czasie epidemii, podczas jednego z pogrzebów, naruszono grób "małego" męczennika. Okazało się, że ciało chłopca, mimo długiego przebywania w ziemi, nie uległo rozkładowi. Relikwie uroczyście przeniesiono do cerkwi w Zwierkach i złożono w podziemnej krypcie świątyni.
1746 - 26 lat później cerkiew w Zwierkach doszczętnie spłonęła. Ciało Gabriela jednak ocalało. Ogień częściowo opalił jedynie rączkę męczennika, a pod wpływem dymu moszczy przybrały brązowawy kolor. Ocalałe w tak niezwykły sposób relikwie ze zgliszcz cmentarnej krypty przeniesiono do klasztoru Zaśnięcia NMP w Zabłudowie i umieszczono w prezbiterium głównej świątyni. Tutaj zanotowano nowe cudo: opalona rączka zagoiła się i na nowo pokryła skórą.
1752 - archimandryta słuckiego monasteru, Dosyteusz (Goljachowski), układa ku czci św. Gabriela troparion i kondakion - używane do dnia dzisiejszego. [2]
1755 - po 65 latach od śmierci, za zgodą patriarchy konstantynopolitańskiego Cyryla V, moszczy "małego" męczennika z Zabłudowa przeniesione zostały do klasztoru Świętej Trójcy w Słucku (obecnie na Białorusi, wówczas w obrębie państwa polskiego). 300-kilometrową trasę ciało młodzieńca pokonało w specjalnym sarkofagu niesione na ramionach pielgrzymów. Relikwie złożono w ozdobnej trumience, którą następnie ustawiono w ołtarzu refektarzowej cerkwi. Okres pobytu św. Gabriela w Słucku spowodował, że od nazwy tej miejscowości przypisywać mu zaczęto przydomek: "słucki".
1820 - w 100-ną rocznicę odkrycia relikwii męcz. Gabriel został zaliczony do grona świętych. Akt kanonizacji ogłoszono w Słucku, a dokonał tego Grzegorz V, patriarcha Konstantynopola.
1894 - w Zwierkach, na miejscu, gdzie stał dom rodziny Gowdelów, z błogosławieństwa biskupa brzeskiego Józefa, wybudowana została drewniana kaplica (spłonęła w pożarze wsi w 1902 roku - z pożogi ocalała jedynie ikona świętego męczennika oraz krzyż). W tym samym czasie zawiązuje się tradycja organizowania corocznych procesji z Zabłudowa do Zwierek.
dodane na fotoforum:
