(0)
1897 - z dobrowolnych ofiar wiernych wykonano ze srebra nowy relikwiarz, w którym spoczęło ciało świętego. Na moszczy nałożono jedwabną koszulkę. Poprzedni, drewniany sarkofag (wraz z cząsteczką relikwii) z błogosławieństwa biskupa grodzieńskiego i brzeskiego Michała (Jermakow) oraz biskupa białostockiego Włodzimierza (Tichonicki) przeniesiono w czerwcu 1908 roku ze Słucka do Białegostoku - po ponad 150 latach syn zabłudowskiej ziemi wracał w rodzinne strony.
1908 - arcybiskup wołyński i żytomirski Antoni (Chrapowicki) układa tekst pełnego nabożeństwa poświęconego młodzieńcowi Gabrielowi. Ławra w Poczajowie publikuje ów ryt drukiem, a Świątobliwy Synod Ruskiej Prawosławnej Cerkwi (Polska w tym czasie była po zaborami i nie istniała na mapach Europy) zatwierdza służbę.
1908 - dnia 7 czerwca procesja z cząsteczką moszczej św. Gabriela przekracza obecną granicę państwową i ze Swisłoczy przez Jałówkę, Nową Wolę, Potokę, Zabłudów, Zwierki oraz Dojlidy dociera do Białegostoku. Relikwie złożono w katedralnym soborze św. Mikołaja. [3]
1912 - kolejna "przeprowadzka" moszczej. Antysemickie wystąpienia na Podlasiu wymuszają przeniesienie relikwiarza z białostockiej katedry do monasteru Zwiastowania NMP w Supraślu. [4]
1915 - I wojna światowa. Ewakuując się do Moskwy biskup Włodzimierz, w obawie przed zbliżającym się frontem, zabiera z Supraśla sarkofag z relikwiami św. Gabriela. Moszczy czasowo umieszczono w Pokrowskim soborze (Opieki Matki Bożej) - cerkiew ta znana jest również pod nazwą: sobór św. Wasilija Błażennogo (na Placu Czerwonym). [5] W 1920 roku, na mocy decyzji Rady Komisarzy Ludowych ZSRR o planowej likwidować relikwii świętych, przywiezioną przez bpa Włodzimierza nietlenną cząsteczkę skonfiskowano i umieszczono w muzeum celem tzw. "badań naukowych".
dodane na fotoforum:
