Wakacje 2008 - cd.

Berlin - Kościół Pamięci Cesarza Wilhelma
Cesarz Wilhelm II postanowił zbudować kościół, by stworzyć religijne miejsce pamięci swojego dziadka Wilhelma I. Rozpisany konkurs na projekt świątyni wygrał królewski radca budowlany i czlonek Berlińskiej Akademii Budowlanej Franz Schwechten. Wcześniej według jego projektu wzniesiono Anhalter Bahnhof w Berlinie. Para cesarska zaaprobowała wynik konkursu. Cesarz interesował się inwestycją, wspierał ją finansowo i kilkakrotnie odwiedzał plac budowy. Koszty budowy wyniosły 6,8 miliona marek w złocie. Pieniądze wyłożyły głównie niemieckie prowincje. Kamień węgielny położono 22 marca 1891 r., a poświęcenie nastąpiło 1 września 1895 r.
Franz Schwechten, który urodził się w Kolonii, zaprojektował budowlę w stylu neoromańskim czerpiąc wzorce z architektury Nadrenii.
Świątynia z 5 wieżami miała wygląd monumentalny. Główna wieża o wysokości 113 m była najwyższa w mieście. Pod wpływem berlińskiego kościoła styl neoromański rozprzestrzenił w całych Niemczech. W przedsionku świątyni znajdowała się mozaika przedstawiająca członków rodziny Hohenzollernów czczących krzyż. Urządzono w niej także halę, do której rzeźbiarz Adolf Brütt wykonał ukończony w 1906 r. cykl przedstawiający wojny wyzwoleńcze z lat 1813-1815 i wojnę prusko-francuską 1870-1871.
Kościół został zniszczony podczas bombardowania w listopadzie 1943 r. Początkowo planowano wewnątrz ruiny wznieść szklaną świątynię. Rozpisany konkurs architektoniczny wygrał w marcu 1957 r. Egon Eiermann, który zaproponował usunięcie zrujnowanego kościoła i budowę na jego miejscu nowego.

Projekt spowodował publiczną debatę i na szczęście nie wszystko wyburzono, dzięki czemu możemy oglądać zachowany fragment tej pięknej świątyni.
Obecnie w skład całego zespołu sakralnego wchodzi: zachowana wieża starego kościoła, do której dobudowano wg projektu Eiermanna ośmiokątną nawę, sześciokątną dzwonnicę, czworokątną kaplicę i kruchtę.