Na progu wiosny
Przedwiosenne niebo w kolorze grafitu,
Siwa mgła przysłania szczegóły horyzontu.
Wiatr hulaka sprzątając, dmucha już od świtu,
Omiata śpiący sad, to znów dom od frontu.
Na tle zmąconych odmętów nieba
Zabrzmiał dźwięcznie srebrny dzwonek,
Tylko wiosny....wiosny nam trzeba,
Frunąc nad sadem- tak śpiewa skowronek.
Przebiśniegi pochylają swe białe smutki
Jak dzwonki, na wietrze kołyszą się zwiewnie,
Lecz nie wydobyły z siebie ani jednej nutki,
Tylko płaczą wiosennym deszczem – rzewnie.
W ogrodzie szarym jakby na przekór smutkom,
Krokusy zapalają akcenty ożywczych kolorów.
Wysoko dzikie gęsi krzyczą głośno na pobudkę
I pełno wokół ptasich, godowych sporów.
Czekam na wiosnę...może we mnie coś zmieni...
Czekam na wiosnę – ja i jabłoń, pod którą stoję,
Może nas obie wiosenne ukwieci, zazieleni,
Jabłoń - doczeka spełnienia...czy ja również?
...tego się boję !
Zofia Szydzik
washa 2013-03-14
DZIĘKUJĘ za piękne wpisy Nino...:)))
życzę wszystkiego najlepszego
i serdecznie Ciebie pozdrawiam:)))
dana02 2013-03-14
Piękne oryginalne kwiaty:)
Kolejny dzień dobiega końca, miłęgo wieczoru i odpoczynku nocnego z pięknymi snami życzę:)
zawsze 2013-03-14
Jesteś u mnie zawsze miłym Gościem:)
Dziękuję za Twoje śliczne wpisy :)
Piękne foto, piękna całość :) pozdrawiam cieplutko :)
blumen1 2013-03-14
Dziękuję Ci serdecznie za miły wiersz - życzenia i gorąco pozdrawiam , życzę wieczoru miłego :)
Cudowne kwiaty z pięknymi strofami poezji, a wiosna zawsze przynosi nadzieję na zmiany...życzę Ci wielu szczęśliwych i spełnionych chwil.