Gęś tybetańska, gęś indyjska – gatunek wędrowny z rodziny kaczkowatych – żyje w całych Himalajach. Sławny z przelotów nad łańcuchem najwyższych gór świata na wysokościach sięgających 8000 m n.p.m. Zarówno budowa organów wewnętrznych jak i charakter komponentów krwi gęsi tybetańskiej umożliwiają loty w warunkach niskiej zawartości tlenu w „rzadkim” powietrzu. Ptaki spędzają lato w Tybecie, północnych Chinach i Mongolii, na zimę lecą na drugą stronę Himalajów docierając czasem aż na południowe krańce Indii. Długość ciała do 80 cm. Rozpiętość skrzydeł do 150 cm. Waga do 3 kg. Gęś tybetańska jest generalnie roślinożerna, choć nie pogardzi drobnymi owadami i skorupiakami. Gniazda zakłada na ziemi w pobliżu jezior. Samica składa zwykle 4-6 jaj, niekiedy nawet 8. Wysiaduje je następnie przez 27-30 dni. Podczas lotu lubi sobie charakterystycznie pogęgać.