Historia kołem nie zawsze musi się toczyć.

Dzisiejszy dzień ,a precyzyjniej najbliższe dni -to zapewne czas klęski jednej z filozofii sprawowania konstytucyjnej roli prezydenta RP,a dla drugich wielki tryumf.Musimy poczekać na oficjalne wyniki wyborów.Dziś już widać,że Polska preferencjami swoich wyborców podzielona jest równo na pół i każdy kandydat na fotel prezydenta by wypełnić swoją rolę,musi uwzględnić w swej nowej kadencji te 10 milionów wyborców odmiennych w swych poglądach.Po to,by Ich pozyskać,a nie zepchnąć na drugą stronę od nowa budowanej barykady.
Tym razem to nie osoba,ale zaplecze tej osoby okazało się ciężarem,który przeważy o przegranej.A czyny ich zostały na długo zapisane.I to ta mała szalka z malutkim ciężarkiem zadecydowała...
Mam tylko nadzieję,że to zaplecze,żadnego z pretendentów nie dopuści do tego,że nasz kraj zostanie podzielony na dwa wrogie obozy, jak w czasie Wojny Domowej w Hiszpanii.

Nie o kandydatach więc tu będzie jednak dziś mowa.
Mój powyborczy wielowątkowy felietooon:

Tak jak to ująłem w jednym ze swoich poprzednich felietooonów,trzeba będzie i należy dalej żyć i budować nasz wspólny dom, nadal,ale według tych nieco skorygowanych,zwycięskich już norm i reguł.

A konkluzja dla przegranych?

Widocznie siła argumentów przyszłych a jeszcze nieznanych oficjalnie nam wygranych była minimalnie większa i bardziej przekonująca niż argumenty proponowane przez przyszłych przegranych. Frekwencja znaczna, bo aż 68,18 %.
Widocznie elita intelektualna jednej ze stron miała za mało argumentów do przekonania tego "jednego"(na tę chwilę) procenta wyborców do wpisania "krzyżyka" w tą właściwą wg nich kratkę.
Mając w pamięci sporo zdarzeń tak sprzed tygodni jak i sprzed kilku lat,zdaję sobie sprawę,że również jak ja ,tak też znaczące środowiska opiniotwórcze- składające się na przykład z Naszych Pań,mają te same zdarzenia w pamięci-a właśnie to one może zdeterminowały ich decyzję,na kogo oddać swój głos? I ta dzisiejsza jeszcze niewiadoma,ta przewidywalna przeze mnie minimalna różnica w ilości oddanych na kandydatów głosów spowoduje ,że dramaturgia tych wyborów będzie trwała aż do ostatecznego rozpatrzenia przez Sąd Najwyższy wszystkich złożonych protestów.

Postaram się niedługo w swoim może już kolejnym felietooonie taką analizą się z Wami podzielić.

Dziś Prymas Polski arcybiskup Wojciech Polak zachęcał do głosowania w Gnieźnie (relacja "Wydarzenia" Polsat godzina 18.55) na tego kandydata ,który będzie(uwaga!) "łączył a nie dzielił".
Bardziej czytelnie już nie chyba nie można? A i tak każde z Nas zrozumiało to na swój sposób.
I tak było,jest i będzie.
A dziś?
Jeszcze nie możemy zawołać jak tradycja nakazuje:
Umarł król-niech żyje król!
Chociaż.......
Apeluję,by uszanować oficjalne wyniki ogłoszone przez PKW.
Na tym polega magia demokracji.

Jutrzejszy za to dzień to jakże ciemna data z historii naszego państwa,która jest synonimem bratobójczej rzezi.Tak,tak,nie tylko w naszych dziejach najnowszych-jak np.po zakończeniu II wojny światowej i formalnym rozkazie państwowych i wojskowych organów państwa na wychodźstwie o zaprzestaniu na obszarze Polski wszelkiej walki i zdaniu broni,dochodziło do mordów politycznych ,mordowaniu ludności cywilnej (nie oszczędzano kobiet,dzieci i starców)a sprawcy stali się niespodziewanie od lat kilku godni panteonu bohaterów narodowych.To fakt,który dzieli już ludzi nie ideologicznie,tylko na tych co osobiście musieli tego doznać w swoim dzieciństwie(potomkowie)oraz historyków,którzy wykorzystują dwuznaczne postaci (a tylko o te jednostki tu chodzi) do budowania nowej nerracji i dwuznaczności słowa "morderstwo".

W IPN do tej pory znajdują się dokumenty i opracowania ,które w swojej wymowie i sygnaturach sądowych jednoznacznie świadczą o charakterze działalności tychże "polskich patriotów". Nie wszystkie są tak ochoczo powielane w mediach.
Każdy z nas może sięgnąć tam do opisanych faktów masowych morderstw,wręcz zbrodni na niewinnych -oczekujących stabilizacji obywatelach Polski.
Im też ,ale przede wszystkim decydentom podziału Europy tak w Jałcie jak i Poczdamie,też zabrakło argumentów do tego ,by Polska znalazła właściwe odbicie z oczu Stalina,Churchilla i Roosevelta w stronę powojennych oczekiwań zwykłych obywateli.

Otóż Bitwa pod Mątwami miała miejsce 13 lipca 1666, gdy nad Notecią niedaleko Inowrocławia do bitwy stanęło prawie 21 tysięcy żołnierzy króla Jana Kazimierza z 16 tysiącami wojsk byłego już hetmana polnego koronnego Jerzego Lubomirskiego. Bitwa zakończyła się tragiczną w skutkach klęską wojsk królewskich bezskutecznie próbujących zdławić rokosz tegoż Lubomirskiego.
Przebieg bitwy aby opisać,trzeba by Wam zająć sporo czasu na czytanie,więc opiszę tylko zakończenie,jakie Polacy Polakom zgotowali na koniec bitwy.
Otóż dragoni Jana Kazimierza zostali rozbici.Król zaś próbował zorganizować odsiecz dla walczących oddziałów, ale bród był kompletnie zatarasowany przez uciekających. W zaistniałej sytuacji król zarządził walny odwrót zostawiając walczące za rzeką oddziały samym sobie. W końcowej fazie bitwy nastąpił smutny i często pomijany w podręcznikach historii (sic!)epizod:
Polacy pod wodzą Lubomirskiego wymordowali (bez dania szansy poddającym się)-kilka tysięcy jeńców – żołnierzy królewskich.
Sposób zadawania im śmierci nie nadaje się tu do powtórzenia.
Rozumiecie?
Tych ,którzy się poddali,oddali swoją broń,czyli bezbronnych!
W tej bratobójczej rzezi która nastąpiła pod koniec bitwy zginęło i wymordowano łącznie 3873 żołnierzy królewskich i niewielka, nieznana bliżej liczba rokoszan (według niektórych zaledwie ok. 200). Pod Mątwami wyginął kwiat armii polskiej – żołnierze Stefana Czarnieckiego, zahartowani w walkach w Polsce, Danii i na Ukrainie.....Ech....!

A mówi się dzisiaj,że parol rycerski był wtedy święty,a chrześcijańskich jeńców chrześcijanie honorowo ...oszczędzali.

Największym osiągnięciem decyzji Lubomirskiego o mordowaniu polskiego żołnierza przez innego,ale też Polaka,jest fakt,że właśnie dziś,12 lipca wieczorem,w przeddzień rocznicy tej rzezi,po wyborach prezydenckich mogę Wam o tym przypomnieć opisując ten wstydliwy epizod polskiego oręża..

Jeszcze tylko jedna moja uwaga ,ale dotyczy ona scenarzystów ostatniego wystąpienia jednego z kandydatów na urząd prezydenta RP:
Wystąpienie dobre,ale zabrakło mi w otoczeniu tego kandydata biało czerwonych flag.
Były za ciężkie ,by je przynieść?
Czy to tylko służyły dotąd za rekwizyty?
A może to ja jestem przeczulony takimi "drobiazgami"?

Bądźmy jednak optymistami.

Życzę Wam spokojnego snu z jeszcze bardziej uspokojonym sumieniem.

https://youtu.be/kVp0BB6J-HI