zanim zaśniemy....

Pobujać w obłokach

Trudy, którym nie mogę podołać,
Zostawiam, by żeglować na chmurce,
By z tego miejsca do was zawołać:
Hej wy na dole, hej ludzie – „kurczę”!

Jak tutaj fajnie z góry popatrzeć,
Z dużą rezerwą, z większym dystansem,
Jak niejednemu ciśnienie skacze,
Bo chciałby do mnie tu wskoczyć czasem.

Trzymają wielu z nas mocne pętle
Brak tożsamości czy żądze zysku?
( ma się rozumieć – te materialne),
By, choć na chwilę porzucić wszystko.

Zapraszam wszystkich chętnych na chmurkę,
Aby raz jeden mogli zobaczyć,
By się poczuli, raz jeden piórkiem,
Z jego lekkością zwiewnie zatańczyć.

Chociaż na moment porzućmy troskę,
Oprzyjmy głowę o słońca promień
I na obłoczku popłyńmy troszkę,
Zanim dopadnie nas życia jesień.

Autor: edikruger65