Osty i pokrzywy...

Osty i pokrzywy...

Nie idź za mną, bo to dziwna droga,
Tu nie będzie łatwo, ni bezpiecznie,
Tu się serce błąka na rozłogach,
Tutaj wrogiem staje się powietrze,

Nie idź za mną. Tu się tęskni tylko ,
Tutaj boli nawet drgnienie powiek,
Tutaj nawet proste słowa milkną,
Nietoperze siadają na głowie.

Nie idź za mną. Ja idę bo muszę,
Wrócę. Chociaż wielu nie wróciło,
Komus tu sprzedałam swoją duszę,
Komuś tu sprzedałam swoją miłość.

strus

strus 2008-03-07

idę ,bo jest pięknie w Twoim swiecie!:)pozdrawiam serdecznie!:)

efkam

efkam 2008-03-07

Dziękuję:)

jairena

jairena 2008-03-07

Oj Ewo:) Oczarowałaś i zwiodłaś:) niczym Wietrzyca Zacnego Strusia słowem:)))) uległ magii i porzuca dla Ciebie mały świat by przejść na drugą stronę... wiersz magiczny , a obraz czarodziejski! To się nie czyta, to się śpiewa...ale wrócę tu nieraz! Dziekuję Ci ,że zrozumiałaś, co chciałam ukazać u siebie:) Życzę magicznych snów:))) I bardzo się cieszę,że trafiłam na Twoją Krainę:)))

malin

malin 2008-03-07

Podpisuję się pod jairena dwoma rękami .Jesteś prawdziwą poetką Cieszę się że weszłaś na moją stronę i dzięki temu teraz mogę upajać się Twoją poezją.Życzę Ci Ewuniu żeby wena twórcza pozwoliła Ci stworzyć jeszcze dużo takich utworów.

wladzia

wladzia 2008-03-08

piękny obraz niekoniecznie drogi na drugą stronę,bo i po tej stronie są takie trudne drogi,które można przejść tylko z najlepszymi przyjaciółmi - i ja tak jak i moi przedmówcy cieszę się że należysz do moich ulubionych - miłej niedzieli

dodaj komentarz

kolejne >