słonecznego lata ....wszystkim

Biała róża w wodzie się przeglądała,
uśmiechała się do swego odbicia.
Ona na szczęśliwą wyglądała,
przecież z wody czerpała siłę życia.

Strudzony wędrowiec przyszedł do źródła,
napić się wody przed dalszą podróżą.
Zobaczył ją i serce mu skradała,
była jego wyśnioną różą.

Został już w jej ramionach na zawsze,
Aksamitnym dotykiem budził każdego ranka.
Z płatków spijał poranną rosę,
nie było szczęśliwszego kochanka.

I róża poznała prawdziwe szczęście,
jej płatki jeszcze wypiękniały.
On już nie marzy o podróży,
Ona wie jaki jest wspaniały.