Gągołki

....szybki jest, trudno go dogonić.... ale i tak go dorwę.... wszystkie pióra wyskubię.... pożałuje jeszcze, że się w ogóle wykluł... tylko... muszę go dopaść, ale... psiakość, bardzo szybki jest...!



Bardzo długo trwały te gonitwy. Co jakiś czas obydwa dawały sobie chwilę na odpoczynek, po czym krewki małżonek wszczynał działanie w obronie swojego honoru i gnał ile sił w łapkach i skrzydełkach za rywalem.
Niesamowite jest to, jak szybko potrafią się przemieszczać. Prawie nie nadążałam za nimi wzrokiem i aparat też nie nadążał zarejestrować tych wszystkich ósemek i esów-floresów na wodzie.
Pani gągołkowa oczekiwała na wynik ale nie całkiem spokojnie, bo walczącym zaciekłość tak przesłaniała oczy, że biedna musiała w popłochu uciekać im spod nóg, żeby uniknąć stratowania.
To było świetne widowisko, dla mnie naturalnie, bo dla gągołków to była walka o być albo nie być głową rodziny...

Pozdrawiam i życzę pięknej, wiosennej niedzieli:)

dodane na fotoforum:

• Ptaki