kamień II
pamięć rozlewa się martwą rzeką
nurt płynie we mnie zimny i czarny
zabrałaś światło ciemnieje niebo
zwątpienie smutek myśli ogarnia
wspomnienia ciebie niczym wodospad
niosą mnie w mroczną czeluść tęsknoty
i w coraz głębszą zapadam rozpacz
czekam na uśmiech twój ciepły dotyk
w zapadłej nocy czas staje w miejscu
wiatr z ust porywa moje wołanie
twój obraz ciągle w umarłym sercu
zaczyna ciążyć jak wielki kamień
szarobury
elza100 2011-10-03
Moja śp.Teściowa mawiała ,że człowiek nawet nie wie jak jest silny ,że potrafi gdy trzeba nawet kamień ugryźć ..
mootyll 2011-10-05
Nio prosze ile to ciekawych rzeczy lezy nad nasa Wisłą:)
(komentarze wyłączone)