i do gara

W chowanego

Wczesną wiosną pani Wierzba,
po męczącej mroźnej zimie,
urodziła piękne dziecię -
- Listek dała mu na imię.

Synek poznał towarzyszy
i zabawy wciąż mu mało.
Zamiast chleba woli piłkę
ciągle chude jego ciało.

Wierzba na to palcem grozi:
"Oj, przepraszam, nie mam palców,
więc gałązką Ci pogrożę,
zjedz obiadek mój ty malcu!"

"Mamo, jestem jeszcze młody
i na pewno wnet urosnę,
teraz muszę się zabawić,
bo przegapię moją wiosnę."

I z biedronką oraz wiatrem
fika, skacze i figluje,
w chowanego wciąż się bawi,
w szkole nawet dostał dwóję.

Aż pewnego dnia pięknego
wiatr go porwał hen w przestworza.
Nie zobaczy mamy nigdy
i wylewa słone morza.


Jaki morał z tego wiersza?
Znasz go dobrze, mój kolego.
Jedz śniadania i obiady -
- wtedy wygrasz w chowanego.