Mam nadzieję, że w przyszłym roku pokaże na co ją stac ;)

Konwalia majowa jest byliną z rodziny liliowatych Liliaceae. Pochodzi ze strefy umiarkowanej Europy (dziko rośnie także w Polsce) i z Azji Środkowej.

Tworzy liczne, cienkie kłącza, rozchodzące się płytko pod powierzchnią ziemi. Na kłączach tych powstają pąki, z których w pierwszym roku wyrasta jeden bądź dwa liście, natomiast w drugim roku 2–3 lancetowato-jajowate liście. Wiosną trzeciego roku oprócz liści wyrasta kwiatostan. Po kwitnieniu kłącze przestaje rosnąć, a u podstawy pąka kwiatostanowego tworzą się 1–2 pąki wegetatywne, dające nowe rozgałęzienia kłączy, które znowu przez pewien czas rozwijają się tylko wegetatywnie.
Pęd kwiatostanowy ma 15–25 cm wysokości i zakończony jest jednostronnym gronem. U dziko rosnącej konwalii w gronie jest 6–9 kwiatów, u form ogrodowych 11–18 kwiatów, które są drobne, zwykle białe, o dzwonkowatym kształcie, pachnące.
Konwalie uprawiane w gruncie kwitną w maju.

Konwalia wymaga gleby próchniczej, przepuszczalnej i wilgotnej. W warunkach naturalnych rośnie na glebach lekko kwaśnych, ale dla odmian uprawnych podłoże powinno mieć pH 7,0–7,1. Najlepiej rośnie na stanowisku półcienistym, gdzie cień utrzymuje się co najmniej przez pół dnia. Konwalia jest rośliną długowieczną. Stosuje się ją na rabaty, do sadzenia na tle krzewów ozdobnych i pod drzewami, a także na kwiat cięty. Na rynku można także spotkać konwalie sadzone w doniczkach, którymi można zdobić nasze wnętrza, balkony i tarasy.

Konwalię rozmnaża się przez podział kłączy od połowy października do połowy listopada. Fragmenty kłączy długości 10–12 cm sadzi się płytko w rozstawie 20–25 x 10–12 cm.