**********

„Marcowe słońce”

Marcowe słońce ozłaca
Daleką, szczerą równinę,
Na której, jak okiem sięgnąć,
Drzewko widnieje jedyne.

Jeszcze się nic nie zieleni,
Nago i pusto, jak w stepie,
Tylko wiatr tańczy i hula,
I drzewkiem targa i siepie.

A drzewko chwieje gałęźmi
W wesołej z wiatrem przekorze,
Ze choć mu liść zwiał w jesieni,
Cienia zwiać z ziemi nie może.
/Leopold Staff/

dodane na fotoforum: