DUCH, KTÓREGO POTRZEBUJEMY
Potrzebny jest nam nowy duch. Nie duch, który wszystko niszczy, tępi i niweczy. Nie duch nienawiści, przemocy, przewrotu. Nie duch, który wiecznie się skarży i oskarża. Nie duch rezygnacji i beznadziei. Nie duch samowoli i rozwiązłości. Nie duch czystej zazdrości i ślepej złości.
Potrzebny jest nam duch miłości i przyjaźni. Kto ma serce pełne jadu i żółci, kto chce radykalnie zburzyć dawne społeczeństwo, wszystko, co istnieje, nie zbuduje nowego świata, lecz piekło na ziemi. Kto gloryfikuje przemoc, nie jest reformatorem, lecz katem.
Musimy żyć razem. Młodzi ludzie razem ze starymi. Zachód razem ze wschodem, północ razem z południem. Chrześcijanie razem z niechrześcijanami, wierzący razem z niewierzącymi. Już bez murów. Ponad granicami. Razem wszystkie narody, rasy, plemiona, języki. Wspólne życie w zdrowym duchu, w duchu miłości, w Duchu Świętym. Jego owocem są: radość, pokój, dobroć, wzajemna życzliwość, optymizm. To powinno dziś w nas wzrastać.
7 czerwca