Łodzianie o nim mówią WAM

W 1897 roku przy ulicy Pańskiej (dziś Żeromskiego 113) powstał wielooddziałowy szpital Rosyjskiego Czerwonego Krzyża przeznaczony dla robotników fabrycznych. Składał się z wielu pawilonów i był usytuowany w sąsiedztwie lasu. W latach I wojny światowej przejęty przez wojsko, po 1918 roku także pozostawał w rękach armii. W 1936 roku na miejscu starych pawilonów szpitalnych powstał okazały i bardzo nowocześnie wyposażony Szpital Wojskowy Dowództwa Okręgu Korpusu IV im. gen. Felicjana Sławoja-Składkowskiego. W okresie okupacji szpital został zajęty przez Wehrmacht, polskich żołnierzy przeniesiono wówczas do prowizorycznego szpitala w budynku szkoły włókienniczej. Po wojnie gmach szpitala przez wiele lat był kliniką Wojskowej Akademii Medycznej, która nosiła imię gen. prof. med. Bolesława Szareckiego. Po likwidacji uczelni stworzono tam Uniwersytecki Szpital Kliniczny nr 2 noszący bardzo długą nazwę im. Wojskowej Akademii Medycznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. To także Centralny Szpital Weteranów.