Bulwary Wiślane w swoim zamierzeniu miały być elementem zabezpieczenia przeciwpowodziowego miast Krakowa i Podgórza (do 1915 r. niezależnych organizmów miejskich), a jednocześnie elementem kanału Dunaj – Odra – Wisła – Dniestr: jednej z najambitniejszych inwestycji monarchii habsburskiej podjętych na początku XX w.
Bulwary zaprojektował Roman Ingarden – twórca m.in. kompleksu wodociągowego na Bielanach. Na życzenie gminy Kraków zadbano także o estetykę budowli. Ornamentykę zaprojektował architekt i radca miasta Jan Peroś. Według jego projektu mury zaopatrzono w pilastry i wystające przed lico murów.
Prace wykonywano w latach 1907-1913. Po obu stronach Wisły zbudowano mury bulwarowe: niższe wewnętrzne i wyższe zewnętrzne. Pomiędzy murami zewnętrznymi i wewnętrznymi urządzono po obu stronach rzeki przeładownie i przystanie o szerokości: 16,5 m po stronie prawej - podgórskiej i 20 m po stronie lewej - krakowskiej. Te tak zwane „niższe platformy” zaopatrzone były w drogi bite, a także w tory.
https://blog.wojciechkoszyk.pl/wp-content/uploads/2010/05/MG_3669.jpg