\"Dom Schulzów przy ul. Floriańskiej, dawniej Bednarskiej, był parterowy, stosunkowo wysoki, zbudowany na planie litery L, z dwoma wejściami od podwórza. Jedno z nich prowadziło wprost do ostatniego pokoju, ale tamtędy tylko raz zostałem wprowadzony. Na ogół wchodziłem przez kuchnię — wtedy służąca anonsowała moje przyjście i Schulz wychodził mi naprzeciw. Aby dostać się do jego pokoju położonego w środkowej części mieszkania, trzeba było przejść przez ciemny przedpokój i pokój pań. Wszystkie pokoje od ulicy były duże i jasne. Pokój Schulza oprócz okna miał oszklone drzwi prowadzące na balkon. Pokój ten absolutnie nie czynił na mnie przytłaczającego wrażenia. Wnętrze było przestronne i pełne światła. Duże biurko, przy którym pracował, stało przy oknie bokiem. Nad biurkiem wisiała duża akwarela Rafała Malczewskiego przedstawiająca pejzaż podgórski z nasuwającymi się zwałami ołowianych chmur \".
(Bogusław Marszal).
https://dekadaliteracka.pl/index.php?id=3086