(2)
Oto zapusty, daléj kulikiem
Każdy wesoły, a każdy zbrojny,
Jedzie na wojnę jak gdyby z wojny
Z szczękiem pałaszy, śmiechem i krzykiem.
Daléj kulika w przyjaciół chaty -
Zbudzimy śpiących, zabierzem z sobą.
Nie trzeba wdziewać balowéj szaty
Ani okrywać czoła żałobą,
Tak jak jesteśmy daléj i daléj!
A gdzie staniemy ? aż nad granicą...
/J.SŁOWACKI/
natas38 2013-02-13
„Panie, czymże ja jestem przed Twoim obliczem?
Prochem i niczem”.
„Od ciemnej grudki prochu; która smoli ręce,
z namaszczeniem rzuconej w Popielcową Środę,
cichutka radość wzbiera.
O rzuć prochu więcej, na warkocz, na czuprynę,
w książeczki, na brodę.
Bo przecież od tej grudki – wiosna w drzwiach kościoła,
(…) będzie więcej spowiedzi i dobrych uczynków,
wiele rzeczy skradzionych powróci w czas krótki
a wszystko się rozpocznie po prostu od Środy,
i właśnie od popiołu…
od smolącej grudki”.
Ks. Jan Twardowski
vitaawe 2013-02-13
" Niech szary popiół
spadnie Ci na serce
bo tylko miłość potrafi
zmartwychwstać i tylko ona
umrzeć nie potrafi
i trwa nad śmiercią jak,
tęcza nad światem... "
miłego popołudnia z nutką zadumy i refleksji :)
