ŻYCZE SLONCA I RADOSCI
youtube.com/watch?v=vV8MOsOnWcM&feature=share

Pieśń Solvejgi - jest to najbardziej znany utwór cyklu, mimo większej popularności I suity niż II.
Pieśń została napisana przez kompozytora do wzruszającej sceny powrotu Peer Gynta do Solwejgi.
Solwejga, wierna swojej pierwszej miłości, siedzi przed chatą w górach i śpiewa.
Śpiewa o miłości,o przemijaniu pór roku,o tym, że spotka Peera kiedyś u tronu Boga i już zawsze będą razem.
Nie widzi zbliżającego się Peer Gynta, straciła wzrok płacząc z rozpaczy za nim przez tyle lat.
Muzyka do Pieśni Solvejgi jest wspaniałym tłem muzycznym dla obrazów Rembrandta- który był mistrzem nad mistrzami w ukazywaniu nastroju,emocji i charakteru portretowanych osób. Światłocieniem wyrażał dobro, zło, i zawiłości ludzkich charakterów. Twarze portretowanych osób nie są nijakie, one ukazują żywych ludzi z malującymi się na twarzach ich emocjami.
Rembrandt samych autoportretów namalował ponad 100- z których przetrwało do naszych czasów ok.90.
W ten sposób niejako "sfotografował " nimi swoje życie..
Dla ilustracji Pieśni Solvejgi wybrałam portrety z przestrzeni całego życia Rembrandta... tak, jak ono przemijało-tak jak życie Peera