Potocznie dorosły samiec nazywany bywa jelonkiem, a wśród myśliwych pada określenie sarniak. Natomiast inna potoczna nazwa płci tego gatunku brzmi koza dla samic oraz koziołek dla samców. W tym pierwszym przypadku nie do końca jest to prawda. Bo choć blisko spokrewniona z jeleniami, to jednak stanowi zupełnie odrębny gatunek. Samce sarny zdecydowanie nie są młodymi samcami jelenia. Masa tego drugiego potrafi dochodzić niekiedy do 300, a nawet 400 kg. Podczas gdy sarna waży tyle co średniej wielkości pies, tj. w granicach 20-22 kg, a niektóre źródła podają, że zdarzają się osobniki przekraczające 35 kg. Długość ciała sarny wynosi między 90 a 140 cm. Wysokość w kłębie 60-90 cm, natomiast poroże kozłów − zwane parostkami − osiąga długość 25-30 cm. Sylwetka tego zwierza jest właściwa dla wszystkich zwierząt kopytnych z rodziny jeleniowatych. Sarna ma dość długie i w stosunku do reszty ciała cienkie nogi oraz rozbudowany, długi tułów. Cechą charakterystyczną zwierza jest tez smukła szyja z drobną głową. Latem i późną wiosną dorosłe sarny mają czerwonobrązowy kolor futra, natomiast jesienią, w listopadzie dochodzi do jego wymiany na szarożółty bądź też szarobrązowy. Jednak oprócz czerwonobrązowej znane są również inne formy barwne. Na zachodzie Europy spotykane są osobniki całkowicie czarne, jak również w całym zasięgu białe czy łaciate. Sarna w okolicach odbytu posiada białe lusterko zwane także talerzem.https://www.ekologia.pl/srodowisko/przyroda/sarna-opis-wystepowanie-i-zdjecia-zwierze-sarna-ciekawostki,20098.html