.Nie robiłam fotek w pomieszczeniach....Mnie zauroczyły zwierzęta....Rozpoczynamy wizytę, przy wejściu wita nas stary traktor z 1954 roku oraz kamienna figurka śpiącego rycerza, pochodząca prawdopodobnie z XVI wieku. W dolnej części budynku, znajduje się kuźnia, w której stoi miech austriacki z początku XIX wieku. Bardzo ciekawym i dość niespotykanym eksponatem jest podkowa woła. Do rzadkości bowiem należało podkuwanie wołów. W następnym pomieszczeniu można zobaczyć drewniany kierat z początku XIX wieku, około 50 maselnic różnego typu, jak i inne urządzenia do przerobu mleka i jego przetworów. Idąc dalej, można zobaczyć szafę śląską z 1793 roku, dziewiętnastowieczne wózki dziecięce oraz rowery z tego samego okresu, jak również wiele innych przedmiotów i narzędzi. Na uwagę zasługuje ładnie wyeksponowana kolekcja żelazek, licząca ponad 120 sztuk.

Oglądając żelazka schodzimy po schodach do następnego pomieszczenia, gdzie zgromadzone są narzędzia i urządzenia związane z obróbką wełny i roślin włóknistych oraz krawiectwem (np. kolekcja ok. 50 różnych maszyn do szycia). Zebrano tu też pokaźny zbiór mundurów i innych ubiorów. Wśród nich znajdziemy bardzo ciekawe eksponaty – pamiątki rodzinne, między innymi płaszcz stryja pana Mariana, w którym został wywieziony na Sybir/Syberię oraz pamiątki po ojcu, walczącym pod Monte Cassino. Dalej znajdują się aparaty fotograficzne, radioodbiorniki, sprzęt grający a nawet medyczny. Obchodząc budynek od zewnątrz, trafimy na sprzęt pszczelarski, warsztat szewca oraz narzędzia do uprawy roli z przełomu XIX i XX wieku. W następnym budynku zobaczymy warsztat stolarski, następnie salę szkolną i pomieszczenie poświęcone religii (tutaj można obejrzeć unikalną kolekcję form gipsowych do wyrobu figurek, wykonanych i używanych przez Longinusa Wittiga – twórcę słynnej szopki wambierzyckiej). Dalej obejrzymy wystawę minerałów i skamielin.