Jesienny nokturn
Powiędły róże herbaciane,
a na herbatę dzikich róż
owoce zeschły się zebrane,
coraz mniej śladów żywych róż.
Jak czarne kropki smętne siedzą
na drzewie okradzionym z liści
ptaki, zaś poszarzałe niebo,
by sobie trochę polać, myśli.
No i polało. Moknie ziemia,
rynnami płynie deszczu strumień,
sonata w nokturn się przemienia,
jesienny nokturn, trwam w zadumie.
dodane na fotoforum:
wan22 2021-11-28
Piękna i interesująca całość...Witam i pozdrawiam serdecznie w pierwszą niedzielę adwentu życząc radości, uśmiechu, mnóstwo wiary i nadziei.
siabat4 2021-11-28
Cudnie na zdjęciu i w wierszu.
https://i.pinimg.com/originals/1d/2c/d6/1d2cd61eab5b4c3b3f254a5c170e0467.jpg