Dwa łyse konie

A my stare dwa łyse konie...
wśród stadniny z boku...na stronie...
nie w uprzęży już...nie podkute,
nasze plany już niezbyt sute.
Nasze grzywy już mocno siwe,
nasze grzbiety stare i krzywe.
Znamy się jak dwa konie łyse
już nie dbamy wiele o misę,
o wygodną słomę o siano
byle obok siebie być rano.
byle oprzeć łeb o łeb drugi
i żyć razem przez dzionek drugi.
Parskać razem i razem prychać
co raz trudniej po łąkach brykać.
Trudno wyjść na wybieg sprężyście,w oczach co raz mgliściej,perliściej.
Trudno wierzgać już kopytkami ...
ale w stajni swej wiernie trwamy....]

Bożenna Parzuchowska

https://www.youtube.com/watch?v=uTM78XsU8GQ