Pochodząca z 1698 r. ambona to jeden z najstarszych elementów bardzkiego kościoła. Nazwisko twórcy jest nieznane, choć niektórzy wysuwają hipotezę, że wykonał ją J.J.Weiss, snycerz będący na usługach ówczesnego biskupa Franciszka Ludwika, prawdopodobnie fundatora kazalnicy. Ustawienie ambony jest zgodne z wymogami baroku, kaznodzieja ma przed sobą ludzi zgromadzonych w szerokiej nawie głównej.
Posiada kształt czworoboczny i jest podwieszona. Podtrzymuje ją para aniołów z kartuszem herbowym. Na korpusie postać Chrystusa pośród Ewangelistów, zaś na baldachimie czterech Ojców Kościoła rzymskiego, grupa aniołków i stojąca w obłokach postać Boga Ojca. Całość niezwykle bogato zdobiona ornamentem akantowym.