Zalew koronowski

Zbiornik Koronowski – zbiornik retencyjny położony w dolnym odcinku rzeki Brdy, w byłym województwie bydgoskim w pobliżu miejscowości Koronowo, od której przyjął swoją nazwę. Rozciąga się on od ujścia rzeki Kamionki do hydroelektrowni w Samociążku (za początek zbiornika przyjmuje się również ujście rzeki Szumionki). Tworzą go spiętrzone zaporą w Pieczyskach wody rzeki Brdy, które zalały w znacznym stopniu, poza doliną Brdy, odcinki ujściowe jej dopływów oraz liczne jeziora. Wysokość spiętrzania wody około 20 metrów.

Budowę zbiornika zakończono w 1960 roku, a napełnienie wodą – w 1962 roku. Wstępne prace rozpoznawcze pod jego budowę rozpoczęto już w okresie międzywojennym, w ramach prac związanych z koncepcją budowy kaskady Brdy. Główną funkcją zbiornika jest spiętrzenie wody dla hydroelektrowni.

Głębokości zbiornika są zróżnicowane od 0,0 do 21,2 m. Największe występują w dawnym korycie rzeki Brdy. Wzrastają one wraz z biegiem rzeki. W pobliżu zapory stwierdzono głębokość 20,5 m. Maksymalna głębokość Zbiornika Koronowskiego (21,2 m) występuje w dawnym jeziorze Stoczek. Zbliżone głębokości stwierdzono również w zatopionych jeziorach: Piaseczno (19,4 m) i Moczar (17,5 m).

Powierzchnia Zbiornika Koronowskiego od ujścia rzeki Kamionka do hydroelektrowni w Samociążku wynosi 13,5 km², a pojemność 77,5 mln m³. Głębokość średnia zbiornika wynosi 5,7 m. W planie Zbiornika Koronowskiego można wydzielić pięć części różniących się zarysem linii brzegowej, ukształtowaniem dna i warunkami wodnymi: