dodane na fotoforum:
helios7 2020-09-08
Kościoły mogą być piękne, ale zawsze są zimne i smutne.”
/Adam Darski, Spowiedź heretyka. Sacrum profanum/
Piękna praca, uroczy kościół góruje ponad miastem, niemalże sięgając nieba. Drzewa i krzewy na pierwszym planie zdają się otulać ascetyczną budowlę, z której wychodzi tchnienie życia, świętości i światła. Podobnie człowiek, otula swą wiarę wątłym, grzesznym ciałem. Tak, jak chmury przemierzają niebo, przyjazne i groźne zarazem, tak dusze przemierzają wieki. Czarno-biała fotografia nie rozprasza uwagi, pozwala odczuć powagę miejsca i chwili...