Dziś jest Dzień Seniora

A taka cisza...
Czy wyłączyłam wtyczkę z kontaktu? Może dom spłonął?
Strach we mnie godzi. Tak to jest kiedy starość nadchodzi.

Żeby nie znaleźć się kiedyś w nędzy zaoszczędziłam trochę pieniędzy.
W dużej kopercie, zamkniętej klejem, dobrze ukryłam ją przed złodziejem.

I teraz... Już od paru miesięcy nie mogę znaleźć moich tysięcy.
Ech, nie pojmiecie tego, wy młodzi, jak miło żyć, gdy starość nadchodzi...

Pomimo moich najlepszych chęci nie zawsze mogę ufać pamięci.
Więc by jej pomóc, a przez nią sobie, czasem na chustce węzełki robię.
A potem jeden Bóg wiedzieć raczy, co który węzeł ma dla mnie znaczyć?

Choć mi się nawet nieźle powodzi, wciąż mam kłopoty.
Starość nadchodzi.
Dwa razy dziennie -raz po śniadaniu, a potem w obiad, po drugim daniu
Zażywam leki, tabletki białe: cztery połówki i cztery całe.
Często się pieklę, gdy w obiad nie wiem., czy rano wzięłam...
Tę gorycz klęski wątpliwie słodzi wiedza, że oto starość nadchodzi.

Pogodnie dumam o tej starości. Czy ona musi stale nas złościć?
Przecież jest piękna. Masz sporo czasu..
Chcesz iść nad wodę albo do lasu,
To sobie idziesz - nikt ci nie broni.

Z łóżka zbyt wcześnie też nikt nie goni, bowiem nie musisz gonić do pracy
Jak wszyscy twoi młodsi rodacy.

Co prawda wigor z wolna przekwita, lecz po co wigor u emeryta?
Podwyżki pensji już nie wyprosisz, należną gażę poczta przynosi.

Więc wiwat starość!
Niechaj nam służy, nawet, gdy trochę chwilami nuży.

Bowiem - jak sądzę - w tym jest rzecz cała,
By jak najdłużej ta starość trwała...


(autor? też zapomniałasm :-)))