Pory seniora

Pory seniora

Za oknem plucha, posępnie, szaro, nić melancholii się snuje,
mgły rozwiesiły gęste zasłony; dzień smutkiem otulony.

Dziś biel za oknem, łabędzim puchem spowite nagie, krzewy i drzewa,
w słoneczku skrzą się srebrne gwiazdeczki; kolędy będziemy śpiewać!

Dzień się wydłuża, choć lśni kałuża, pierwsze oznaki radości,
marzec nam miłą wiosnę zwiastuje;biel przebiśniegów,
zakwitł pierwiosnek!

Słońce promienie na żółtym piasku od rannych godzin kładzie,
chwile wytchnienia, urlop nareszcie; gwar, śmiech w rodzinnej gromadzie.

Rok się przekręcił, znów będzie jesień w purpurę, złoto bogata,
na pustych polach rżyska zaorane; rozsnuta nić babiego lata.
I nić naszego życia się snuje o każdej porze roku:
-zima we włosach - jesień na licach…
A ja mam radę na to: słoneczną jesień pełną kolorów,
a w sercu wiosnę i lato.

dodane na fotoforum: