Konstelacja

Już Kopernik, daję słowo, co Mikołaj miał na imię,
Ruszył Ziemię koncertowo, no i Słońce wstrzymał w zimie.
Powiem tu coś w zaufaniu, że Wam zaraz zrzednie mina,
Chodził cały czas w przebraniu! Bo Kopernik to dziewczyna!

Że Kopernik był kobietą uczą dzieci nawet w szkole,
Wszystkich polskich wsi i miast,
A w swej wieży przy stodole badał ruchy planet, gwiazd.
Jak przystało na kobietę, w dłoniach dzierżył swą lunetę.

Nie w smak bardzo to nieukom, co pod górkę mieli szkołę,
Do głów pustym dzieciom tłuką, że Kopernik był matołem.
Mówią o tym mózgi tycie: (Czarnek co się Boga boi):
Słońce krąży po orbicie, Ziemia zawsze w miejscu stoi.

Kiedy zajrzysz w starą księgę "O obrotach ciał błękitnych" ,
Tedy pojmiesz gwiazd potęgę, rozszyfrujesz przekaz sprytny.
Gdyż na niebie, o poranku, chociaż każda dobra pora,
Osiem gwiazd ustaje w szranku, by pozdrowić tu Kaczora.

Osiem gwiazd - wiadomość szparka,
Osiem gwiazd, i słów parka:
***** pis,
A także Jarka,
Bo już się przebrała miarka.

(R.Kulesz)