Tak trudno

nie dałeś patentu i lekcji
wskazówek, jak dziecko wychować
nakarmić, w pieluchy zawinąć
być matką, czy jesteś gotowa

dziewczynka laleczki przytula
i z błota przyrządza śniadanie
tak trudno dzień witać, gdy nocą
dorosłość na drodze przystaje

łzy jeszcze nie wyschły na rzęsach
powieki spuchnięte, bezsenne
odpocznij, wyluzuj, dasz radę
daleko nie wytrwasz w obłędzie

pozbieraj zabawki i misia
ubranka na zmianę, grzechotkę
cierpliwość koniecznie weź z sobą
zapakuj swą żywą maskotkę

dasz radę i uśmiech powróci
bo przecież nie jesteś już sama
i w sercu zamieszka łagodność
tak pięknie na imię masz… mama





i ja jako matka wspominam
rozterki, bezsilność i troski
tak samo przebudzam się z lękiem
choć dzieci już dawno wyrosły

spoglądam z dystansem na życie
z ochotą czas wnukom poświęcę
pamiętaj, dla ciebie wciąż jestem
a one największym mym szczęściem



Autor: Bella Jagódka