Obecny pałac wzniesiono w latach 1882-1885 (w miejscu istniejącego z 1737 roku), według projektu mistrza budowlanego Konstantego Heidenreicha z Kopic. Budowę pałacu, który przeznaczony został do pełnienia roli rezydencji rodzinnej, zlecił hrabia Franciszek II Ballestrem.
Zespół pałacowo-parkowy tworzą pałac z kaplicą, zabudowania folwarczne, oficyna ze stajnią i wozownią – wszystko w stylu neomanieryzmu niderlandzkiego z wieloma dodatkami neogotyckimi oraz otaczający pałac park krajobrazowy. Pałac jest budowlą trójskrzydłową i prezentuje styl neomanieryzmu niderlandzkiego oraz romantyzmu eklektycznego. W odróżnieniu od innych rezydencji tego okresu, nie posiada tzw. kostiumu francuskiego, lecz zupełnie nową konwencję stylową, tzw. styl północnoniemiecki, wykształcony po wojnie francusko-pruskiej. Jest obiektem dwukondygnacyjnym na planie litery „U”, przykryty wysokimi dachami czterospadowymi. Dachy budynku zdobią liczne wieże i wieżyczki, iglice, pinakle i lukarny. Elewacje wykonane z cegły klinkierowej, są bogato zdobione detalami kamieniarskimi. Nad całym obiektem góruje, czworoboczna wieża z zegarem, przykryta wysokim dachem namiotowym w narożniku północno-zachodnim.