(0)
Kościół św. Marcina przy ul.Piwnej.
Kościół zbudowano około 1356 roku staraniem księcia mazowieckiego Ziemowita III i jego małżonki Eufemii. W przylegającym do świątyni klasztorze zamieszkali ojcowie augustianie. Przez pięć stuleci opiekowali się kościołem, który w okresie swej świetności w czasach monarchii pełnił szczególną rolę: odbywały się w nim sejmiki mazowieckie. W XV wieku do świątyni sprowadzono obraz Matki Bożej Bolesnej, zwanej Matką Pocieszenia, który wkrótce zasłynął łaskami.
Po powstaniu styczniowym w 1863 roku car Aleksander II zdecydował o kasacji zakonu. Kościół przeszedł pod zarząd biskupa warszawskiego. Kościół św. Marcina kilkakrotnie ogarniały niszczące pożary. Po każdym z nich zmieniał się jednak zasadniczo jego wygląd zewnętrzny i wystrój.
Walki podczas Powstania Warszawskiego w 1944 roku spowodowały całkowite zniszczenie świątyni i klasztoru. (...) Po wojnie władze przydzieliły środki na odbudowę fasady, sklepienia i dachu kościoła wg XVIII-wiecznego wzorca.
Pewną ciekawostką jest spór o świątynię, który miał miejsce po zakończeniu wojny. Nowe władze nie były przekonane do oddania obiektu kościołowi. Pojawił się nawet pomysł na urządzenie w murach świątyni muzeum ateizmu. Dopiero w 1956 r. kościół i znajdujący się obok klasztor zostały przekazane siostrom Franciszkankom, które zajmują się pomocą osobom niewidomym.
Obecne wyposażenie wnętrza kościoła, według projektu siostry Almy Skrzydlewskiej stanowi połączenie nowoczesnego wystroju z zachowanymi dawnymi, zabytkowymi elementami.
Kościół jest trójnawową bazyliką. Od strony ulicy Piwnej znajduje się dzwonnica, w której dolnych partiach znajdują się zachowane elementy gotyckie. We wnętrzu, na końcu prawej nawy znajduje się kaplica Matki Boskiej Pocieszenia z kopią XV-wiecznego obrazu, a na końcu lewej kaplica Pana Jezusa. Przy prezbiterium mieści się kaplica Św. Franciszka z najcenniejszym elementem wyposażenia świątyni - XV-wieczną polichromowaną figurką Madonny z Dzieciątkiem.
