Wilno

"Ratusz na Starym Mieście w Wilnie, klasycystyczny, pierwotnie gotycki, przebudowany w latach 1785–1799 według projektu Wawrzyńca Gucewicza, w latach 1811–1924[1] mieścił teatr; odrestaurowany w latach 1936–1939 według projektu Stefana Narębskiego z przeznaczeniem na muzeum, od 1995 pełni funkcje reprezentacyjne.

1 stycznia 1848 w Sali Wielkiej ratusza odbyła się prapremiera Halki Stanisława Moniuszki.

Ratusz w Wilnie wznosił się pośrodku rynku, był piętrowy, miał wieżę z zegarem, salę posiedzeń burmistrzów, skład broni, salę sądową, archiwum, komorę dla tortur. W sieni stały wagi miejskie i słup zwany "babą", u którego smagano złoczyńców. Przed ratuszem z jednej strony stał pręgierz, zwany "Piłatem", a z drugiej – szubienica. Przy końcu XVIII w. wieża zegarowa runęła, przebudowy dokonał profesor Wawrzyniec Gucewicz w stylu neoklasycznym z domieszką renesansu i postawił na przedzie portyk o sześciu kolumnach."