Park w Bukowcu

Na pół­noc od pa­ła­cu roz­cią­ga się roz­leg­łe za­ło­że­nie kra­jo­bra­zo­we utrzy­ma­ne w sty­lu an­giel­skim, któ­re na po­cząt­ku XIX wie­ku obej­mo­wa­ło nie­mal 1500 ga­tun­ków roś­lin, w więk­szoś­ci ob­ce­go po­cho­dze­nia. Po­dzie­lo­ne by­ło ono na trzy kom­po­zy­cje pej­za­żo­we: kwiet­ny o­gród u­rzą­dzo­ny w bez­po­śred­nim o­to­cze­niu pa­ła­cu i przy Do­mu Ogrod­ni­ka, wła­ści­wy park obej­mu­ją­cy dal­szą po­siad­łość oraz typ ozdob­nej far­my łą­czą­cej fol­wark, sta­wy ryb­ne
i o­ta­cza­ją­ce je łą­ki i po­la u­praw­ne. Sys­tem wod­ny po­wią­za­ny był ze so­bą sze­re­giem ro­wów i ka­na­łów, a grob­le peł­ni­ły funk­cję trak­tów ko­mu­ni­ka­cyj­nych wyz­na­cza­ją­cych o­sie wi­do­ko­we na szczy­ty pas­ma Kar­ko­no­szy.