(0)
Fontanna Neptuna powstała z inicjatywy burmistrza Bartłomieja Schachmanna i rady miejskiej. Zlokalizowana jest w najbardziej reprezentacyjnej części Gdańska – na Długim Targu przed wejściem do Dworu Artusa. Rzeźba przedstawiająca boga morza Neptuna została odlana w brązie w 1615 przez Piotra Husena i Johanna Rogge w Augsburgu wg projektu Gerdta Benningka. Czasza oraz trzon, na której stoi posąg jest dziełem rzeźbiarza Abrahama van den Blocke.
Uruchomienie fontanny nastąpiło w roku 1633. Rok później powstała żelazna krata otaczająca basen wg projektu Abrahama van den Blocke.
Cechy architektoniczne fontanny nawiązują do manieryzmu flamandzkiego.
Manierystyczna w swej koncepcji figura rzymskiego boga mórz i oceanów – Neptuna zbudowana jest w oparciu o łamaną linię (nawiązanie do figury serpentinata), przeznaczona jest do oglądania ze wszystkich stron. Wygląd rzeźby wskazuje na to, że autor znał rzeźby antyczne: głowa Neptuna przypomina głowę z posągu konnego Marka Aureliusza, zaś tors jest być może nawiązaniem do Torsu Belwederskiego. Powyższe analogie świadczą o tym, że XVII-wieczna fontanna Neptuna jest jednym z nielicznych przykładów obecności rzeźby antycznej na terenach Gdańska.
W latach 1757-1761 Jan Karol Stender wykonał nowy basen i trzon, a mistrz kowalski Jakub Barren uzupełnił i odnowił zniszczoną kratę. Fontanna otrzymała wtedy bogato zdobiony styl rokokowy.
Uszkodzona w czasie II wojny światowej, została odrestaurowana i ponownie uruchomiona w 1954.
tekst https://pl.wikipedia.org/wiki/Fontanna_Neptuna_w_Gda%C5%84sku
