Taki sobie wiersz o ptakach i kwiatach
Rozsiałaś swoje dzieci po świecie, jak nasiona
i niektóre korzenie głęboko zapuściły,
teraz chcesz je przekonać,
że jesteś dobrą matką, by z powrotem wróciły.
Jak ptaki odlatują gdzieś w dalekie krainy,
by przetrwać trudną zimę, gdy szukają jedzenia,
wracają na niziny,
bo tak jest w naturze, tu jest miejsce rodzenia.
Tymczasem lato mija, jedno, drugie… które?
A matki wciąż czekają, zaśniedziałe nadzieją.
Przepowiednie ponure,
zapominają miejsca informacją nieszczerą.
Kwiaty gdzieś kwitną złote
na obcym polu. Wiara
czyni cuda ich płatkom,
kierują je do słońca.
Kochaj nas wszystkich równo,
Ojczyzno nasza, matko,
nikogo nie odtrącaj.
maniek1 2008-05-29
Kończy się męczący dzień, wszystkie smutki idą w cień.
Do poduszki główkę złóż, swoje śliczne oczka zmruż.
Gwiazdki oczka Ci puszczają i ode mnie pozdrawiają.
grzeche 2009-08-03
Miłego wieczorku poniedziałkowego Życzę :))