W domu pachną smażone czereśnie,
Osy biją o nagrzane ściany...
W sercu wstaje z daleka, jak we śnie,
Obraz dawno, dawno zapomniany:
Siedzę w cieniu chmielowej altany,
Jest pogodnie, radośnie i wcześnie,
Świeci złotem kociołek miedziany,
A w nim pachną smażone czereśnie.
Walcząc witką z osami złotemi,
Aby która w płyn lepki nie padła,
Patrzę w czerwień wonnego zwierciadła
A w nim widzę - dalekie od ziemi -
Słodkich odbić różowe widziadła:
Wieczną bajkę dziecinnej alchemii.
/Ostrowska/
https://www.gifanime.pro/mpeg-creation2/temp/d426ivqk3gbm64srq3dnadvc50/indexweb.htm