Urzeczeni pędem, nowością,
wpatrzeni w odległy horyzont,
nocami tęsknimy za przeszłością
jak żaglowiec za łagodną bryzą.
Za dniami, które już nie wrócą,
za czasem przyjaznym, niespiesznym,
rozmowami, co bawią nie smucą,
romansem,niewinnym i grzesznym.
Lecz przeszłość drzemie zagrzebana
jak w babcinym, przepastnym kufrze.
Fotografia z dawna zapomniana
co uśpiona śni o lepszym jutrze.
Jak śmieszna już dzisiaj tiurniura,
wyleniałe zabawki z pluszu,
jak piękne, rajskie, błękitne pióra
na niemodnym od lat kapeluszu.
(a-m)
https://www.youtube.com/watch?v=JcJvL5OWQqI