Biało...

Spadł śnieg i wszystko załagodził.
co dotąd między ludźmi stało.
Kości niezgody przyozdobił,
spory - na biało,
zło - na biało.

Na zadrach swój położył całun,
zasypał smutki białą radą...

Na sprawach ludzkich legł i bożych
i jeszcze dzień pozwolił pożyć.

/ Jacek Cygan/