Gdzieś w dali...

potęga niebios resztkami zachodzącego słońca zwisa odblaskiem purpury... dookoła słychać radosne trele żegnające dzień... z zadumą spoglądamy w pełnię życia... zarówno w smutki jak i radości dnia codziennego... zbierając kęsami pamięci dawca światła zsuwa kurtynę zmierzchu...