Białowodzka Góra (616 m) – zalesiony szczyt wznoszący się stromy

Ze stacji PKP w Marcinkowicach położonej na terenie Gminy Chełmiec po przejściu potoku Smolnik podchodzimy na zbocze Białowodzkiej Góry, gdzie przebiega granica gmin. Na grzbiecie mijamy murowaną kapliczkę i wraz z dochodzącymi znakami zielonymi, podążamy do gospodarstwa z ciekawą stodołą z kamienia. Tu szlak zielony kończy się , a my dalej schodzimy do drogi w Zawadce, po przejściu której podążamy na północ drogą do Rojówki, gdzie przy szkole spotykamy szlak niebieski z Justu na Jaworz. Na Białowodzkiej Górze utworzony jest rezerwat leśny ze wspaniałą buczyną karpacką, lasem dębowo - grabowym, a także jarząbem brekinią. Białowodzka Góra (616 m) – zalesiony szczyt wznoszący się stromymi stokami nad Dunajcem. Dwie kulminacje Białowodzkiej Góry – Zamczysko (608 m n.p.m.) i Rozdziele (616 m n.p.m.) – są najdalej wysuniętym na wschód fragmentem Pasma Łososińskiego.Białowodzka Góra tworzy boczne ramię długości 500 m, odchodzące od wierzchołka Rozdziele w kierunku wschodnim i kończące się stromymi stokami opadającymi ku Dunajcowi. Na grzbiecie góry i na jej południowych stokach występuje kilka grzęd skalnych bogatych w węglan wapnia. Najwyższe zgrupowanie skał, porosłe sosną zwyczajną, nosi nazwę Zamczysko.