"I tylko cierpienie jest rzeczą ludzką...

Czasami nie umiemy podjąć odpowiedniej decyzji, nie wiemy o tym, że jakakolwiek istnieje, że jest taka, która jest słuszna.



Czasami nie widzimy problemu, który kumulując się z czasem rośnie do ogromu niepokonania i wtedy boimy się stanąć twarzą w twarz z okolicznościami, padamy na kolana, chowamy twarz w dłoniach i zaczynamy płakać nad sobą i swoją niemocą, która została tylko wyimaginowana przez naszą głęboka podświadomość. Zamiast kopnąć się w cztery litery i wziąć w garść, zaradzić coś, pomyśleć nad całym sensem problemu, znaleść advantages i disadvantages, zmienić siebie, swoje ja i swoje zachowanie.



Jak niewiele ludzi potrafi w takich chwilach zachować czujność umysłu, zdrowy rozsądek i zapanować na swoimi jakże nieludzkimi reakcjami, bo homo sapiens to człowiek rozumny, umiejący korzystać ze swojego dorobku, jakim jest umysł i dar racjonalnego myślenia, a nie wyłączenie się z życia i pozostawienie wszystko na pastwe losu oraz pozwolenie aby uczucia i żal zawładnęły nad naszym ciałem i naszymi decyzjami.



Jakże łatwo byłoby stać się w tych trudnych chwilach katatonikiem, wyłączyć ciało i umysł, naprężyć wszystkie mięśnie i przestać się ruszać, zwolnić tempo pracy naszego serca lub doprowadzić do śmierci klinicznej bądź stuprocentowej naszego charakteru, odciąć się od całej sprawy, po czym obudzić się w bezładzie i nie pamiętając nawet własnego imienia zacząć życie od nowa i napotykając kolejne przeszkody zrobić powtórkę z rozrywki.



Ale czy wtedy calokształ stworzenia człowieka i ludzkości miałby sens...? bo przecież po to jest cierpienie, by móc odnaleźć szczęście i rownowagę istnienia.



"I tylko cierpienie jest rzeczą ludzką, i tylko wtedy poznać, kto człowiek, a kto nie".