Polanka pełna mleczy, jest niczym miłość dwojga kochanków. Dzierży barwy słońca, mieni się zielenią dającą nadzieje na przyszłe czasy, lecz zawsze przychodzi czas rozterki i wtedy nawet piękne mlecze gubią urok. Zrzucają odzienie i lecą kłębkiem dalej zasiewać miłość gorącą, niczym piaski pustyni w upalny poranek.