Byłam dziś w mieście umarłych
Taka tam cisza i spokój
Liście szeleszczą w alejach
I tlą się wątłe światełka
Uśmiech mi blady przesyłał
Cichy sprzedawca chryzantem
Przesuwał po trotuarze
Zniczy ogromne pudełka
Kiedy wychodzi z cmentarza
Ostatni odwiedzający
Cienie umarłe powstają
I zwykłe toczy się życie
Piekarz zachwala bułeczki
Aptekarz szyby przeciera
Dzwonią ostrogi rotmistrza
Ktoś kogoś pokochał skrycie
Śmiech dźwięczy nutą perlistą
Przy srebrnym blasku księżyca
Dziecko przez drogę przebiega
Jakby spieszyło do szkoły
Pachną sprzed wieków gazety
Słychać codzienne pogwarki
Aż rankiem wszystko uciszą
Skrzydłem niebiańskie anioły
Kiedyś za tymi murami
Spotkam znajome postacie
Kłaniać się będę przechodniom
Jakby to było wczoraj
Teraz się jeszcze obracam
Z nostalgią na wielka bramę
Tak mnie do wiersza natchnęła
Spokojna, zaduszna pora

Anna Zajączkowska